بررسی اثر استخلاف روی قدرت پیوند هیدروژنی و کمیت های ترمودینامیکی بتا تیو کتون ها

در این پروژه بررسی ساختاری ترکیب های 4و4و4-تری-فلوئورو-1-فنیل-3-تیوکسو بوتان-1-اون(ترکیبa) و 1و1و1-تری فلوئورو-4-فنیل-4-تیوکسوبوتان-2-اون(ترکیبb) با استفاده از محاسبات تئوری انجام شده است. محاسبات dft در سطح b3lyp با استفاده دو تابع پایه متوسط6-31g* و 6-31g** بر روی تمام کانفورمرها و با توابع پایه بزرگ 6-311g** و 6-311++g** بر روی کانفورمر های پایدار این دو ترکیب صورت گرفته است. علاوه بر این محاسبات آنالیز جمعیتی به منظور بررسی پیوند هیدروژنی با استفاده از نرم افزار nbo-5 انجام شده است. بر اساس نتایج حاصل پایدارترین کانفورمر ها در ترکیب های a و b به ترتیب عبارتند از a-e-ccc و b-e-ccc که دارای قوی ترین پیوند های هیدروژنی نسبت به سایر کانفورمر ها نیز هستند. به منظور بررسی عوامل موثر بر ترتیب پایداری مشاهده شده نتایج nbo مورد استفاده قرار گرفت. بر طبق آن ترتیب پایداری مشاهده شده بین دو فرم بالا که در آن فرم a-e-ccc پایدار تر است، با میزان عدم استقرار در حلقه کی لیتی مطابقت دارد. اما بررسی قدرت پیوند هیدروژنی حاکی از قوی تر بودن قدرت آن در فرم b-e-ccc است، که با میزان عدم استقرار در حلقه کی لیتی سازگار نیست. بررسی ساختاری نشان می دهد که در فرم a-e-ccc مجاورت گروه الکترون کشنده cf3 با گروه تیوکسو باعث کاهش قدرت پیوند هیدروژنی در این فرم شده است. بررسی خواص ترمودینامیکی ترکیب های بالا نشان دهنده این است که در هر دو ترکیب شکلهای انولی و ان تیولی نسبت به فرم تیوکسو کتو غالب است. در ترکیب a تعادل بین انول و ان تیول به سمت فرم انولی است در حالی که در ترکیب b عکس این روند صادق است